Początkowo planowaliśmy stworzenie jednego rankingu Top 100, lecz po wstępnych już rozmowach z przedstawicielami jednostek certyfikujących doszliśmy do wniosku, iż bardziej miarodajnym i sprawiedliwszym rozwiązaniem będzie stworzenie pojedynczych rankingów dla każdego standardu, a przynajmniej dla większości popularnych standardów. Podzieliliśmy stanowisko reprezentantów jednostek certyfikujących, iż w przypadku rozbicia rankingu na większą liczbę kategorii dajemy równe szanse wszystkim. Oczywisty także okazał się argument, iż są jednostki „lepsze” w ISO 9001, a jeszcze inne są liderami certyfikacji w ISO 17025, gdyż ich klientami są głównie laboratoria badawcze. Dodatkowo wszystkie rankingi połączono w rankingu Top 100, stąd dana jednostka może pojawiać się w Top 100 kilka razy, ale w różnych kategoriach (np. ISO 9001, ISO 14001, ISO 45001) i może zająć np. 3 pierwsze miejsca.

Moderacja dotyczy wyłącznie tzw. referencji kontrahentów, którzy dodają opinie zatwierdzane przez Administratora. Nie ma więc możliwości, aby została opublikowana opinia, która jest opinią fikcyjną lub przejawem nieuczciwej konkurencji. Nie można jednak zupełnie wykluczyć opinii negatywnych, gdyż zjawisko recertyfikacji wiąże się niekiedy ze zmianą jednostki certyfikującej i może wynikać z braku satysfakcji klienta. Przede wszystkim należy pamiętać, że głównym elementem oceny są kryteria, a nie słowne opisy — treść opinii może być neutralna, ale ocena w kategoriach Oferta, Komunikacja, Kompetencje, Koszty, Korzyści może być negatywna. Ta część oceny ma charakter opinii subiektywnej i nie może podlegać moderacji, ale może być równoważona innymi opiniami oraz najbardziej popularnymi rekomendacjami.

Najczęściej spotykane rodzaje filtrów w zestawieniach rankingowych to: A-Z, Popularne, Najpopularniejsze, Rekomendowane, Obserwowane. Filtry „A-Z”, nazywane niekiedy „Wszystkie”, porządkują wszystkie rekordy według układu alfabetycznego, a w wybranych rankingach ponowne kliknięcie na ten filtr odwraca kierunek z A-Z na Z-A. „Najpopularniejsze” z kolei porządkują rekordy według najwyższej oceny odnoszącej się do 5. kryteriów oceny w referencjach kontrahentów (Oferta, Komunikacja, Kompetencje, Koszty, Korzyści). Filtr „Rekomendowane” dotyczy rekomendacji, które są porządkowane według liczby rekomendacji udzielonych danej jednostce certyfikującej. Rekomendacje można odnaleźć w górnej części strony każdej jednostki, gdzie użytkownik identyfikowany przez adres IP może wybrać pomiędzy „Nie rekomenduję” a „Rekomenduję”. „Popularne” porządkuje wszystkie rekordy według liczby odsłon, których podsumowanie wyświetla się obok ikony oka na każdej stronie. „Obserwowane” jest ciekawym filtrem statystycznym, dostarczającym informacji ilu użytkowników dany rekord dodało do swojej listy Ulubionych — pozwala to określić stopień zainteresowania danym rekordem, w tym jednostką certyfikującą.

Celem rankingów w Certyfikacja + jest m.in. wykazanie różnic pomiędzy opiniami deklaratywnymi a opiniami faktycznymi. Wiele organizacji posiada na swoich stronach listy rekomendacyjne lub publikuje statystyki badania satysfakcji klientów. Sposób ich pozyskiwania w pewnym sensie zaburza obiektywizm opinii, gdyż zdarzają się sytuację, że klient obawia się artykułowania swoich spostrzeżeń, w obawie o bardziej rygorystyczne podejście do audytowania w przypadku audytów nadzoru lub recertyfikacji. Wychodzimy więc z założenia, że stopień motywacji klienta przez daną jednostkę certyfikacyjną oraz liczba pozyskanych opinii jest najwartościowszym wskaźnikiem satysfakcji klienta. Przekłada się to na liczbę opinii i rekomendacji, a tym samym na średnią całej oceny.

Dwa podstawowe elementy oceny to: opinie (referencje kontrahentów) i rekomendacje. Opinie mają oczywiście większe znaczenie, gdyż wymagają dodania komentarza oraz oceny w 5 kategoriach: Oferta, Komunikacja, Kompetencje, Koszty, Korzyści. „Oferta” dotyczy oceny atrakcyjności oferty jednostki certyfikującej, „Komunikacja” ocenia proces komunikowania się jednostki z klientem, w tym czas odpowiedzi na zapytania, „Kompetencje” dotyczą oceny kompetencji personelu jednostki certyfikującej, „Koszty” z kolei oceniają atrakcyjność oferty jednostki pod względem kosztów, z uwzględnieniem stosunku jakości do ceny, „Korzyści” dotyczą oceny korzyści, jakie klient odniósł ze współpracy z jednostką certyfikującą, w tym dotyczą też wartości dodanych. Rekomendacje są najszybszym, a także najprostszym sposobem oceny online — wymagają jedynie wyboru przycisku „Rekomenduję”, „Nie rekomenduję”. Liczba rekomendacji jest pokazywana na skali rekomendacji, którą domyślnie ustawiono na 500 głosów. Po osiągnięciu tej liczby głosów karty i panele rekordów zostają oznaczone specjalną ikoną informacyjną.

Pakiety ofertowe, dostępne w Biznes Market, mają przede wszystkim — zgodnie z ich nazwą — za zadanie promować ofertę jednostek, ułatwiać i przyspieszać kontakt z nowymi kontrahentami (np. zainteresowanymi szkoleniami), w tym wspierać pozyskiwanie leadów sprzedażowych. Pakiety ofertowe nie mają żadnego wpływu na ocenę lub wyniki rankingów. Logo w Pakiecie PR może poprawiać widoczność marki i markę wyróżniać, a linki do stron lub formularze kontaktowe mogą kontakt znacząco ułatwiać, ale jest to fakultatywne i przede wszystkim ważne przy pozyskiwaniu nowych klientów (leadów). Pakiety ofertowe nie mogą mieć wpływu na rozpoznawalność jednostki w odniesieniu do aktywnych kontrahentów, gdyż im do identyfikacji jednostki w rankingu wystarcza jej nazwa. Oczywiście, polecamy skorzystanie przynajmniej z Pakietu PR, którego koszt wynosi zaledwie 799 zł rocznie, gdyż będzie on znacząco wspierał jednostkę w pozyskiwaniu nowych klientów, ale też jest komunikatem dla obecnych klientów jednostki, że wybrali jednostkę, która zalicza się do grona liderów certyfikacji.

Na stronie statystki prezentujemy w ujęciu analitycznym pełne statystyki dotyczące certyfikacji na świecie, w tym statystyki pochodzące z badań The ISO Survey (2009-2020). Statystyki prezentujemy w formie tabel, które umożliwiają zaawansowane filtrowania danych, prezentowanie danych w postaci dowolnych wykresów analitycznych i ich eksport. Obecnie nie mamy planów prezentacji danych dotyczących polskiego rynku certyfikacyjnego, także ze względu na niechęć samych jednostek certyfikujących do dzielenia się takimi danymi — od roku 2003 gdy swój żywot zakończył ISO Guide, nie powstała żadna publiczna baza danych tego typu. Oczywiście, jeżeli jednostki certyfikujące w Polsce będą zainteresowane powstaniem takiej bazy, to ją udostępnimy.